همه چیز شکل بهار است. گنجشک‌ها آواز می‌خوانند. خانه به هم ریخته و خالی از فرش است. عطر گوجه پلوی مامان خانه را برداشته. هوای کرمان گرم است. آفتابی است. درخت خرمالو نزدیک به جوانه زدن است. چند روز دیگر خانه مرتب می‌شود. سین‌های سفره هفت سین را تهیه می‌کنیم و باغچه را هرس می‌کنیم. خودم را در آیینه نگاه می‌کنم و به امسال فکر می‌کنم. به امسال که جز دوست داشتنت، سخت و باشکوه دوست داشتنت هیچ نداشت. اگر دوست داشتنت نبود آبان و دی و بهمن و اسفند را چگونه می‌گذراندم؟ می‌خواهم دفتر سالیانه سفارش بدهم و اول دفتر برنامه‌ی امسال را بنویسم دوست داشتن. سخت و باشکوه دوست داشتن. سال نود و نه هر گونه که باشد با دوست داشتن خوب و درست و آرام می‌گذرد. دوست داشتن من را حفظ می‌کند. من به دوستی است که زنده ام.